2017.

2017 was het jaar waarin …

… ik echt een fantastische reis gemaakt heb door Slovenië. Prachtig land, prachtige vrienden. Een onvergetelijke lesvrije week.

… ik een punt in mijn leven bereikte waar ik altijd van droomde. Ik keek altijd op naar mensen die alleen naar het buitenland gingen, mensen die de stap durven zetten om in het buitenland te gaan wonen … Toen ik deze zomer in Shanghai was, besefte ik plots dat ik dus eigenlijk gewoon aan het doen was waar ik altijd van gedroomd had. Echt gek om zoiets te beseffen.

… ik veel nieuwe vrienden maakte. Jammer dat de meesten aan de andere kant van de wereld wonen! Gelukkig woont toch één van hen iets minder ver, in Duitsland, en plannen we zeker en vast een bezoekje aan elkaar in het tweede semester.

… ik mijn gitaar weer eens wat meer van zijn staander nam. Ik moet echt weer een beetje meer gaan spelen. Onlangs leerde ik ‘The only exception’ van Paramore.

… ik mijn Master in de Oosterse Talen en Culturen behaalde. Na 4 jaar hard werken, was ik eerlijk gezegd vooral blij dat het afgerond was. Eerste diploma, check!

… ik daarna even niet meer wist/weet wat verder te doen met leven. Zou ik gaan werken? Zou ik wel werk vinden met mijn diploma? Of toch nog even verder studeren? Ik begon nogal impulsief met het schakeljaar communicatiewetenschappen, maar al na twee weken wist ik dat het niets voor mij zou zijn. Ik besloot te stoppen en mij in te schrijven voor een combinatie van het voorbereidingsjaar en de master algemene economie. Damn, al die wiskunde had ik niet zien aankomen. Wel interessant. En hopelijk biedt het mij een extra goede basis als ik alsnog in de journalistieke richting uit wil gaan en artikels over China wil schrijven.

… ik mijn haar kort knipte. Er ging een goede 15 centimeter af. Jammer genoeg kon ik niet wachten om te doneren want mijn haar was toch al helemaal kapot … Ik ben er nog steeds heel blij mee! Zo handig.

… ik terug single werd. ‘A woman who cuts her hair is about to change her life’ zou Coco Chanel ooit eens gezegd hebben. Misschien is dat ook de reden dat het hier de voorbije maanden wat stiller geweest is. Kiezen is verliezen en al doet een keuze nog zoveel pijn, diep vanbinnen weet ik dat het de juiste keuze is. Die gedachte hou ik vast.

… ik heel veel steun gehad heb aan mijn fantastische vriendinnen.

Processed with VSCO with c1 preset

Processed with VSCO with c1 preset

… we thuis een nieuwe kat kregen: Nena. Ze is nog steeds even zot en springt op alles wat ze maar bespringen kan. Daarnaast is ze ook een schatje die heel veel liefde nodig heeft en knuffels (die we maar al te graag geven) waarvoor we dan schattige likjes in de plaats krijgen.

… ik een derde gaatje liet stekken in mijn linkeroor! Joepie, dit wilde ik al zo lang! Sorry moeke en papa 😇

… ik weer enkele leuke mailtjes kreeg voor mijn blog. Leuke vooruitzichten voor 2018!

… ik nog zoveel meer deed, maar geen tijd heb om erover na te denken, bij stil te staan, hier neer te schrijven want tis blok voor de Belgische studenten en die fucking bewijzen gaan zichzelf niet leren. Ik lach mezelf soms uit achter mijn bureau wanneer ik het weer eens niet begrijp lol.

Geniet van oudejaar, of je er nu van houdt of niet! Voor mij is het alvast een reden om mijn bureau weer eens te verlaten en goed feest te vieren. (2 januari gaat de blok weer verder hoor.)

Tot volgend jaar hehe (#cringe – blokhumor is ook niet de allerbeste)!

Liefs,

Marie