Groene updates

Dag liefste lezers,

Vandaag even een update over 2 ‘groene’ dingen die ik de afgelopen tijd met jullie gedeeld heb: dagen zonder vlees en mijn plantje.

Dagen zonder vlees

40 dagen zonder vlees was eerlijk gezegd moeilijker dan gedacht. Ik begon met goede moed en mocht van mezelf 1 keer per week cheaten als we naar de frituur gaan. Een bicky burger is toch niet echt vlees vlees zeker? 2 weken hield ik het goed vol, maar in de 3e week begon het toch wat moeilijker te worden. Ik ging ergens eten met vriendinnen en had niet echt zin om speciaal de vegetarische variant te moeten kiezen. Ook gingen we met een hele groep naar de Amadeus (een restaurantketen in Gent en omstreken waar ze hele lekkere ribbetjes met een patat hebben) en toen ging ik het ook zo jammer gevonden hebben, moest ik door 40 dagen zonder vlees niet kunnen meegaan.
Na een tijdje vond ook mijn mama het vervelender worden om speciaal voor mij vegetarisch te koken. En tijdens de eerste week van de paasvakantie gingen we op reis en bleven we logeren bij vrienden van mijn ouders. Ik vond dat ik het toen echt niet kon maken om ‘vervelend’ te doen en geen vlees of vis te eten. Op het einde hield ik het dus niet echt meer bij of ik nu wel of niet vegetarisch gegeten had.

Dagen zonder vlees deed me wel bewuster nadenken over mijn eten. Ook leerde ik lekkere vleesvervangers kennen (vegi nuggets, mmm!) en kookte ik veel zelf. Het is wel duidelijk geworden dat het echte vegi life er voor mij niet inzit, voorlopig althans. Sowieso eet ik niet superveel vlees, maar het volledig weglaten uit mijn dieet vind ik te moeilijk. Respect voor de vegetariërs en de vegans die het wel kunnen!

Groene vingers

Bij het begin van de lente (toen het nog warm was want brr wat is het weer koud) kocht ik in de Hema een schattig roze potje met zaadjes waar madeliefjes uit zouden moeten komen. Ik vond het best spannend want ik had nog nooit zo echt iets geplant (behalve tuinkers in de lagere school, sowieso). Het planten verliep best oké en toen was het wachten. Ik gaf elke dag heel zorgvuldig een beetje water in de hoop dat er iets zou beginnen groeien. Wat niet zo doordacht van mezelf was, was het feit dat ik het plantje enkele dagen voor de paasvakantie gepland had. Een plantje is niet het meest handige om mee te nemen op de trein, maar we zijn heelhuids thuis geraakt.

Net voor ik op skireis vertrok, kwam er al een klein groen steeltje piepen. Yes, het gaat lukken! Toen ik na een weekje weer thuis kwam, was het al bijna nodig om het plantje te verpotten. Ondertussen staat het weer goed en wel op de vensterbank in mijn kot en blijft het groene gedeelte precies maar groeien en wacht ik in spanning af op de madeliefjes! Update: ik typte deze blogpost vorige week en wilde eergisteren foto’s nemen toen het plantje het opeens semi begeven had. Na veel hopen dat het plantje niet zou doodgaan en zorgvuldig water gegeven te hebben, ziet het plantje er uit zoals op de foto’s en wacht ik nog steeds op de bloemetjes! Plantjes in leven houden is dus toch niet zo simpel hihi.

Hoe gaat het met jullie plantjes?

Liefs,

Marie